سنجش اثربخشی برنامه های مذهبی شبکه یک تلویزیون جمهوری اسلامی ایران در ایام خاص ( از دیدگاه دانشجویان ارشد ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی سال 90)

1.اهداف پژوهش: بررسی و سنجش اثربخشی برنامه های مذهبی شبکه یک تلویزیون ج.ا.ا در زمان بررسی برای یافتن علایق و نیازهای دینی و مذهبی در جهت بهبود کیفیت برنامه های مذهبی و هم چنین بررسی علل عدم جذب مخاطبان در برخی از برنامه های مذهبی. 2. روش نمونه گیری:جامعه نمونه کل جامعه آماری یعنی 215 نفر(دانشجویان ارشد رشته علوم ارتباطات) بود که از میان آنها 150 نفر مورد بررسی قرار گرفتندوبقیه حاضر به همکاری با محقق نشدند. 3.روش پژوهش:در این پژوهش از روش پیمایشی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز به دو شکل کتابخانه ای و پرسش نامه جمع آوری شد که بخش اول با مراجعه به کتابخانه و مطالعه اسناد و مدارک موجود در این زمینه فراهم شد و بخش دوم نیز بعد از طراحی پرسش نامه و تهیه جداول و تکمیل داده های آماری انجام پذیرفت. 4.ابزار اندازه گیری:شمارش تک تک پرسش نامه ها و تکمیل جداول توزیع فراوانی و رسم نمودارها با استفاده از سوالاتی که در قالب طیف لیکرت تنظیم شده بود. 5.طرح پژوهش:شامل طرح مساله، هدف تحقیق، طرح سوالات شامل فرضیات،تعیین متغیرها،تعریف مفاهیم، جامعه نمونه، گردآوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات می باشد. 6. نتیجه کلی:تلویزیون می تواند به گونه ای غیرمستقیم و با توجه به واقعیات و ساده گویی و به دور از افراط و تفریط و با کمک گرفتن از نظرات علمای آگاه و خبرگان فن و ارائه الگوهای مناسب مذهبی برنامه های مذهبی قابل قبولی را برای مخاطبان خود فراهم نماید.